www.peterdebruin.net

Gedichtjes

Een tastend zoeken

Een tastend zoeken
    naar een visioen van schoonheid
Een schuchter betreden
    van het pad der oneindigheid

Waar is de poort
    die voert tot verlossing?
Wie weet de weg
    die geen oog heeft gezien?

Diep in ons hart
    is een afgrond van stilte
Schrik daar niet terug!
    blijf daar niet weg!

Daar bloeien rozen
    die geuren naar de geliefde
Die wijzen naar 't doel,
    die weten de weg.


Ongekend aanwezig

Ongekend aanwezig
is een macht die werkzaam is
Als wij hem in waarheid zoeken
is daar niets dat onmogelijk is.

Licht der lichten! Troost der bedroefden!
In uw genade staan wij sterk
Onmeet'lijk zijn uw visioenen
Maak ons dienstbaar aan het werk.

Adem brengt ons in verbinding
want de ziel, die adem is,
is van uw glorie niet te scheiden
Dit is het diepst geheimenis.


Stil is de adem

Stil is de adem, ze komt en ze gaat,
Brengt ons bericht van ver boven deez' aard.
Hoor je de roep van de minnaret van je ziel?
In stilte komt hij over, in trillingen fragiel.

Eternity

Wind is blowing, taking us to th' eternal shore
where silence speaks and "I" shall be no more.

Licht glanst op

Licht glanst op in elk gezicht
Spreekt daar niet de Geest wellicht?
Mensen groeien naar elkaar
Zo wordt vreed' op aard gesticht.

Kunnen wij de eenheid vinden?
Haar stem ruist door alle winden
Als een belofte waait zij voort
Tot w'ons met elkaar verbinden.

Dan kan de Heer zich openbaren
Ons maken tot zijn legerscharen.
Juichend dansen wij voor zijn troon
Brengen de zotheid tot bedaren.

Licht glanst op in elk gezicht
Spreekt daar niet de Geest wellicht?
Mensen groeien naar elkaar
Zo wordt vreed' op aard gesticht.


Tanzt mit mir

Bleibet hier und tanzt mit mir;
  lasst den Ewigen,
  einzig Lebenden,
tanzen durch den erdischen Revier.

Leven op aarde

Leven op aarde
  schat het naar waarde
dagen die komen
  dagen die dromen
dagen die dansen
  dagen vol kansen
alle vergaan zij
  één ding blijft bij mij
wassende ademstroom
  oprijzend zieleschoon
Leven dat waar is
  vervult wie klaar is

Symposion

Dansen wij samen in vreugde
  klimmen wij in de bomen
    juichen in de straten
      mijn lief.

Was alle duisternis af
  kom tot het heldere licht
    stralend als nimmer tevoren
      mijn lief.

Vul alle hoeken en gaten
  dring in de uithoeken binnen
    geen oneffenheid zal er meer zijn
      mijn lief.

Een lofzang zal klinken
  temidden der gasten
    een jubel voor U,
      o mijn Heer.


Groei

Dat het leven
      dat zoëven
in de morgen
      was verborgen
nu in vrijheid
      vol van blijheid
groeien mag
      naar een lichte dag.
Peter J. de Bruin, 1988-1993