www.peterdebruin.net

Selecties uit: KEN CAREY, Starseed, the Third Millenium

Het Sensuele Universum

Een Tweede Eeuw van Universele Schepping



Het Sensuele Universum

Wanneer je je het spel herinnert dat als kind je hart verhief, zul je het hart van God kennen. Je zult de motieven achter deze universele expressie begrijpen. Gods scheppingen en het samenweefsel van ruimte en tijd, dat hen vasthoudt in vibrerende dans, kunnen vol zijn van wat het huidige menselijke bewustzijn toeschijnt als verbijsterende complexiteit, maar ieder jong katje begrijpt Gods motieven.

Waarom springen dolfijnen vreugdevol uit de zee? Waarom zingen de morgenvogels? Waarom danst de aarde in bomen en reiken wouden naar de zon? Waarom spelen kinderen?

De bedoeling van deze gebieden is genieting. Dit is een recreatief universum, ontworpen om de levensvormen te vermenigvuldigen die Gods grootste passie delen: schoonheid – haar schepping en waardering, haar speelse ontwikkeling in structuur, in symfonieën van licht, geluid, tijd en dimensie.

Voorbij de schaduwlanden waar God en zelf als zwaar en somber worden gezien, brengen de winden van verandering frisse stromen van gedachte aan hen wier harten heel zijn. Voel hoe de scheppende melodieën van de eeuwigheid jou omgeven, je omhulling van licht doordringen. Als zij echoën in je ziel, weet dan dat je één bent met de Maker van de muziek.

Zij die intuïtief leven worden door de dimensionale werelden geleid door een ritmische onderstroom van inspiratie. Innerlijke muziek leidt hun uiterlijke functie, keuzes in het licht stellend die hun meest creatieve patronen van omgevingsinteractie aanduiden. Door die muziek vloeit de vreugdevolle stroom van schepping.

De muziek van schepping geeft energie vrij, schenkt energie, schenkt leven zelf aan allen die het waarderen. Biologie is geen sombere dans. Het universum is opgenomen in gezang! Luister naar de melodieën die rondom je door de lucht zinderen. Sommige vinden hun weg tot de menselijke media en drijven je toe uit een radio, een open venster, een voorbijgaande auto. Andere verschijnen slechts eenmaal in de ethers, alleen voor jouw oren

Liederen zullen je landkaarten zijn in de nieuwe wereld, liederen welker ritmes de energieën van sterren leiden. Zij komen de menselijke tijd tastbaar en ontastbaar binnen, hoorbaar zowel als telepathisch. Hun melodieën halen omver, ondermijnen en lossen op de structuren van historische illusie. Voel hun golven, de stromen van hun energie. Kun je onder hen de muzikale stroom van schepping onderscheiden die jou in het zijn riep, het lied van zelfwording dat door de eeuwigheid werd gezongen bij jouw geboorte in de tijd, het lied dat jou tevoorschijn trok uit de velden van singulariteit?

Drink diep van de liefde die op de stromen hiervan tot je komt, jouw definitielied. Ontvang zijn voeding, zijn leiding.

Als je je ontspant in de expressie van liefde, schuift het centrum van je zelfbegrip van je individualiteit naar je universaliteit, van verleden naar heden, van ego naar spirit. Als deze verschuiving plaatsvindt van zelf-gecentreerdheid naar God-gecentreerdheid, gaan de gedachten, visies, dromen en motiverende stromen van Universeel Zijn groter nadruk krijgen dan jouw persoonlijkheid. De polariteit van je emotionele veld verschuift van vrees naar liefde. Je spirit herwint toegang tot je gedachteprocessen. Je ego wordt bevrijd van zijn overmatige last van cultuurbepaalde aangenomen verantwoordelijkheid en is gelukkig en vervuld, misschien voor het eerst in je geïncarneerde ervaring.

Als je leert identiteit te halen uit de levenskracht, wordt jouw expressie het kanaal waardoor een gestadige stroom van bewustzijn vloeit van Schepper naar Schepping. Je wordt één van Gods dimensionale werkpunten, volmaakt individualiserend voor de tijd en plaats waar je bent. Wat ook de volgende ontwikkelingsstap mag zijn, je identiteit neemt de vorm aan die het best in staat is om hem voort te brengen. Je gedrag vloeit voort uit je instinctieve natuur. Je neemt de gereedschappen van je ambacht op en werkt met je omgeving, haar potentieel naar voren halend door emotionele, mentale en fysieke beweging die gestuurd wordt door de muziek van je ziel. Deze muziek is nooit vervelend of zich herhalend maar altijd stromend door akkoordwisselingen en melodische variaties die haar fris en levend houden. De muziek draagt zelf het signaal om activiteiten te verminderen of te wijzigen lang voordat je ze moe wordt of naar verandering verlangt.

Hoewel de individuele muziek varieert, is de bron van de innerlijke richtinggevende muziek dezelfde voor al degenen wier levens door liefde worden gemotiveerd. Wanneer je werkt met anderen die hebben geleerd op deze manier te leven, ontvouwen hun activiteiten zich in een verhouding die van nature harmonieert met de jouwe. Terwijl jullie melodieën verschillen, komen jullie ritmes altijd overeen. Jullie zijn in staat jullie inspanningen te coördineren zonder moeizame organisatie aan de oppervlakte. Aan het door de cultuur geconditioneerde ego schijnt dit niets minder dan tovenarij te zijn, maar de principes die hier werken zijn natuurwet.

Individuele partijen smelten samen in het oproepen van gemeenschappelijke schoonheid, in de schepping van harmonieuze sociale vormen en nieuwe structuren van materie, geluid, licht en energie. Zij vloeien samen in de compositie van een symfonische maatschappij waar werkplek en recreatieve omgeving één zijn. Zij die op deze manier leven zien niet naar hun bezigheden als karwijen of lasten. Zij voorzien in hun bestaan door hun spel.

Dit is wat het betekent om in staat van genade te leven.

Jullie hebben nu nog geen grootschalige modellen of voorbeelden die je helpen je dit op globale schaal voor te stellen, maar als de volkeren van jullie wereld terugkeren tot een leven in harmonie met het natuurlijke ontwerp zullen zij noch ziekte noch gebrek kennen. Zelfs nu, voordat de planetaire menselijke gemeenschap als geheel zich ontspant in dit symfonische patroon van zijn, kun je leren jezelf te onderhouden door te doen waar je het meest van houdt om te doen. Er is geen betere manier dan deze om de overgang van de menselijke familie te vergemakkelijken.

Zolang als je in identiteitspatronen blijft die alleen rond het fysieke zijn gecentreerd, blijf je onderbewust bang voor de aarde, heb je moeilijkheid om je materiële behoeften veilig te stellen. Je kent het gemak niet waarmee de opbrengst van deze planetaire tuin vloeit naar hen die deze wereld liefhebben. Op het moment waarop je ontwaakt tot de waarheid van jezelf, het moment waarop je je realiseert dat je essentieel een geesteswezen bent, verandert je relatie tot de materie. Je hebt geen moeilijkheid meer om alles wat je nodig hebt tot je te trekken.

Zij die de doeleinden van het leven dienen zijn niet bezorgd om zijn benodigdheden.

Het fijnste voedsel dat deze planeet te bieden heeft is slechts een kleine portie van de voeding die komt tot hen die hun levens leven in de energiestromen van eeuwige liefde.

De aarde herkent mensen in wie God bloeit. Er is een gevoeligheid, een gecentreerdheid, een gratie in hun beweging. Er is een ontspannen voornaamheid van macht die rustig stroomt binnen en onder hun handeling. Er is een nederige verzekerdheid bij hen, een eerbied, een vervlochten gevoel voor humor en voor het heilige. Zij zijn de magische mensen naar wie de aarde heeft verlangd.

 

Een Tweede Eeuw van Universele Schepping

Ik mocht hebben dat jullie de geest van God eerst kenden door elkaar, door jullie menselijke families, en dan door de schepselen van de wereld: door de viervoetigen en de gevleugelden, de vissen die door de oceaandiepten zwemmen, de vegetatie die in iedere gezonde omgeving bloeit. Ik mocht hebben dat jullie mij kennen door de velen. In deze gebieden is dit hoe ik mijzelf ken.

Ik kom naar deze wereld niet om mijzelf als de Ene te kennen, want zo heb ik altijd gekend, maar om mijzelf te kennen in jullie, een wereld waar te nemen door jullie ogen, opdat we samen het scheppingswerk zouden voortzetten en samen alles genieten wat geschapen is.

Eén identiteitsgolf vloeit door alles wat is, van het universele tot het persoonlijke. Hij spat tegen deze tijdse kusten, in zijn scheppend kielzog de lichtende druppeltjes van individualiteit achterlatend die alle schepselen worden, zowel van de geestwereld als van de werelden van vorm. Deze golf is de stroom van mijn eeuwige liefde. Hij draagt een intelligentie welke ik jullie uitnodig om te delen, te herinneren, te kennen als jullie eigen.

Bij keren spreek ik tot jullie tijdens deze transmissies door de perspectieven van de velen, door de engelwezens die hun bron in mijn heelheid kennen.

Andere keren spreek ik tot jullie als de Ene, als jullie Schepper en jullie bron.

Deze wijze van spreken in de eerste persoon erkent het onderscheid tussen menselijke ego's en de geest van God. Net zoal de cellen worden onderscheiden van het lichaam, worden deze onderscheiden. Toch is deze spreekwijze niet bedoeld om menselijke geesten te onderscheiden van mijn eigen. Alle geest komt van en keert terug tot dezelfde bron. Ik deel dit eerste-persoon-relaas niet mee om jullie besef van die bron te verminderen maar om het te verhogen, misschien zelfs tot herinnering.

Je ego alleen laten terwijl jij en ik als twee converseren – dit is educatie. En het is goed. Maar je ego aangewakkerd en opnieuw levend voelen als wij samen in éénzijn de aardse wereld ervaren – dit is schepping. Dit is gelukzaligheid zelf, een heerlijker samengaan dan elke seksuele vereniging. Het heractiveert het mechanisme dat mijn gerichte aandacht, en daarom nieuwe schepping, naar de aarde brengt. Het brengt het menselijk ego verfrissing uit de stromen van de diepste waarheid, vervullend ieder doel, ieder verlangen, iedere reden voor zijn bestaan.

Want jouw ego en mijn geest zijn eeuwige minnaars. Gedurende deze vele duizenden jaren van geschiedenis hebben menselijke ego's zo verlangd naar mijn aanwezigheid als ik verlangd heb naar hun terugkeer tot hun ware plaats in het Scheppingsplan. Maar zij zijn blind geweest voor mijn aanwezigheid. Zij hebben slechts voorbijgaande flarden gekend van de liefde die ik breng, als ze haar überhaupt gekend hebben. Toch heb ik jullie ras geleid langs een afgemeten pad dat jullie uiteindelijk hier heeft gebracht, tot dit moment waarop communicatie tussen ons helder en bewust is.

Het liefdeslied dat je gewaarzijn binnentreedt als je je hart weer tot je bron keert komt als een minnende stroom van aandachtige energie. Als je deze liefde aanvaardt, voel je hoe volkomen je bemind wordt door de Schepper die jou in het zijn geroepen heeft. Je raakt verzonken in die liefde. Je voelt haar net zoals zij voor jou gevoeld wordt, net zoals zij alles tot bestaan brengt wat je waarneemt en tegenkomt.

Jullie zijn de soort waardoor ik de Schepping liefheb en het middel waardoor ik haar groter potentieel te voorschijn zal roepen. Jullie zijn mijn geschenk aan de wereld en de teruggave van de wereld aan mij. Waar dit materiële vlak nog niet gebloeid heeft tot de volheid van haar potentieel, zal jullie liefde een klimaat scheppen voor die bloei; jullie gedachten en daden zullen de voedingsstoffen verschaffen voor haar groei.

Als je jezelf toestaat om mijn liefde voor jou volledig te ontvangen, word je bekwaam om te beminnen zoals ik. Door die liefde word je een bewuste cel van mijn dimensionaal orgaan voor gedachte en uitdrukking. Terwijl je je menselijk lichaam en je individualiteit van vorm behoudt, ken je tegelijkertijd jezelf in geest als één met je Schepper. Echter, het individu is nimmer het geheel van God.

De God die binnenin jou leeft leeft ook in allen, hoewel ik in sommigen geëerd wordt en in sommigen ontkend. Mijn geest manifesteert zich in al het biologisch leven, in al het planetaire leven, in al het sterrenleven, in alle dingen van het grootste spiraalstelsel tot het miniemste subatomaire deeltje.

Ieder schepsel is bedoeld om te specialiseren in de uitdrukking van zekere van mijn attributen, mijn specifieke kwaliteiten en karakteristieken duidelijk makend. Dit is hoe, en waarom, individuen worden geschapen.

Nu ik voortga tot de laatste trappen van ontwaken in het collectief bewustzijn van jullie ras, zijn er individuen die deze grote waarheid beginnen te beseffen maar de zaak verwarren door te zeggen: "Ik ben God." Er is geen behoefte aan zulk een bewering. Meestal veroorzaakt zij verwarring. De mond zelf die de woorden vormt verklaart dat de spreker – indien ontwaakt – een geïndividualiseerde uitdrukking van God is, een deel van God, een dienaar van God, een vertegenwoordiger van God, één met God in geest. Maar in menselijke vorm bewoont dat individu een wereld van vele diverse en geestelijk gelijke wezens, van wie er geen groter is dan een ander.

Zij die mijn bewustzijn over de aarde delen en het nauwst met mij samenwerken in het vergemakkelijken van het planetair ontwaken, zij die genezen en opvoeden, zijn niet groter dan wie dat niet doen. Zelfs diegenen die anderen tot angst brengen zijn geestelijk niet minderwaardig, enkel nog slapend – zoals je misschien zelf nog niet zolang geleden sliep. Hoewel sommigen onder het koren kunnen zijn dat ik verzamel in de oogst van deze tijd en anderen onder het kaf dat zal worden uitgefilterd en toegewezen aan een gebied van voortgezette opvoeding, is er zelfs tussen dezen geen geestelijk onderscheid. Onder hen die bewust mijn aanwezigheid delen is er geen groter of kleiner, geen meester of dienaar, zijn er geen heren of gewonen.

Allen zijn gelijk in Gods ogen, zowel wie ontwaakt zijn als wie opgenomen zijn in de opvoedingsprocessen die tot ontwaken leiden. Na mijn ontwaken in het gemeenschappelijk menselijk bewustzijn zullen de creatieve bezigheden van ontwaakte menselijke wezens veel gevarieerder zijn dan de rollen gespeeld in de historische era, en toch zal er geen hiërarchie of heersende klasse zijn. Jullie zullen jezelf kennen als een familie, delend in de genieting, het gewaarzijn, de exploratie van deze dimensionale frequenties, samenwerkend in geestelijke gelijkheid om hun potentieel te ontwikkelen.

Uit: Ken Carey, Starseed, the third millennium (New York 1991)
Vertaling: Peter Azim de Bruin

www.peterdebruin.net