KEN CAREY, Vision (delen)
Inhoudsopgave:
| Voorwoord door de auteur | |
|
2. De heilige werkelijkheid ontwaakt 6. Genezing van de naties |
7. Naties in overgang 8. De terugkeer van de tuinman in zijn tuin 9. Hoe het worden kan 10. Het millenium voor het vertrek 11. Het tijdperk van ontdekking |
Ik ging bij een timmerman van de Amish in de buurt in de leer. Ik leerde hoe men betonblokken giet, houtwoningen bouwt en de bijbel leest. De tijd ging voorbij. Onze tuin gedijde. Onze kinderen gedijden. In een herfst bouwden mijn vrouw Sherry en ik in de weekeinden een schoolgebouw, dat uit maar één kamer bestond. In de zomer zwommen we in de rivier en onderzochten de grotten in de omgeving. 's Morgens in de winter hakten wij gaten in het ijs van de vijver zodat de dieren drinken konden. Op een winterochtend bezongen we de gelukkige geboorte van een zuster die in onze kamer ter aarde gekomen was. Wij gedijden samen met de aarde, en onze levens wortelden in het aardrijk, in elkaar onderling en, zo goed wij konden, in God.
Wij begonnen dingen waar te nemen. Wij werden steeds opmerkzamer voor de zachte rhytmes en kringlopen die door de jaargetijden pulseren. Wij hoorden naar het ruisen van de bomen onder aan de beek en naar de whip-poor-will's in de schemering. Wij beantwoorden de roep van de uilen. 's Morgensvroeg als de koffie ons wakker maakte observeerden wij de wilde kalkoen vanuit ons keukenvenster. Wij plantten een extra rij bonen voor het wild. Lang voordat Thomas Lewis het inzicht verspreidde dat men zich de aarde als een enkel organisme kon voorstellen wisten de kornoelje, de salie, de zeven dikke eiken bij de rivier daar reeds van. In het rhytmische voorbijgaan van de jaargetijden ervoeren ook wij ons als deel van dit geheel. Wij konden helemaal niet anders – wij moesten luisteren wat de natuur ons te zeggen had.
Ik had er nooit aan gedacht dat God tot mij zou kunnen spreken. Tot op die namiddag in september. Ik lag met een verkoudheid in bed en was dankbaar een dag lang geen betonblokken te hoeven gieten. Het eerste dat mij merkwaardig voorkwam was het zonlicht. Het scheen niet alleen wonderschoon door het venster naar binnen, het was vol van stilte. Alles was zo vol van stilte. Ik voelde iets. Ik hoorde iets, een zacht zoemen, een energieveld, een aanwezigheid. Toen ik de stem voor de eerste keer vernam, weende ik.
Ik weet wat de mensen in het algemeen geloven. Ik weet dat men niet gelooft dat God aan de mensen als in de tijden van de bijbel met een boodschap verschijnt. En toch, het gebeurde. Hier is geen plaats voor het verhaal hoe ik mij hieraan probeerde te onttrekken, hoe ik mij rechtvaardigde, of waarom ik mij tot op vandaag nog altijd niet geheel goed voel als ik van deze dingen spreek. Uiteindelijk schreef ik ondanks mijn aarzelen alles op wat mij gezegd werd. Ik had mijn belofte niet vervuld wanneer ik deze boodschap niet verdergegeven had.
Ik hoop dat deze woorden anderen net zo helpen zullen als zij mij en mijn gezin helpen. Mijn grootste wens is dat dit boek allen die het lezen er toe aanzet de Heilige Geest in hun leven binnen te laten.
Deze woorden exact weer te geven was zonder twijfel de heiligste verplichting van mijn leven op aarde. Naar beste weten is dat wat je hier leest de preciese boodschap van de Ene Geest, die de Bron van het leven is.
Aan het begin van alle werelden, lang geleden en toch nu, is de eeuwig Ene. Voorbij de indeling van de tijd, zonder ruimtelijk verblijf, boven alle manifestatie verheven is de Alomvattende, de Heelheid, de heilige Bron en de Schepper van al hetgeen later volgde.
Eén aanzicht van de eeuwig Ene verblijft ongeopenbaard en voorbij alle bestemming, maar het andere gezicht van de eeuwig Ene verschijnt als twee. Uit deze beiden, tussen hen in, ontspringt de bron van al het geschapene.
Heilige moeder, waarheid: de materie is haar lichaam, de aarde haar oogappel.
Heilige vader, liefde: zijn vlees zijn de sterren, geest is zijn ik.
Twee, die elkaar beminnen, twee vrienden, die intelligent samenwerken. Tussen hen uitgespreid leeft het universum. Door hen wordt alles tot stand gebracht en alles in stand gehouden.
En zo gebeurde het dat de eeuwig Ene vorm en bestendigheid vond door de gracieuze kristallijne structuren der waarheid, die het eeuwig vrouwelijke, de schoonheid, in materiële vormen kleedden. En evenzo gebeurde het dat dezelfde eeuwig Ene zijn hele kracht aan de zonnen zond en met zijn liefde de sterren leven gaf.
En de sterren beminden de materie. En de materie beminde de sterren. Hun uitwisseling was groots en de tijden, waarin zij op allerlei terreinen op elkaar inwerkten, vol wonderen en vreugde. Zij verheugden zich gezamenlijk in de hartstochtelijke omzetting van materie in energie aan de oppervlakte van de sterren, en samen vermaakten zij zich met de langzamere en meer gerekte uitdrukkingsvormen van de planeten.
Aeonen gingen voorbij. En nogmaals aeonen. Bijna te schoon om te beschrijven, en toch wil ik ze schilderen. Samen met de materie schiep ik. Door een lichaam van in elkaar verweven sterrenstelsels, een lichaam van talloze sterren, namen mijn liefdesverhoudingen met de waarheid talrijke vormen aan. Door mijn sterren leerde ik de materie kennen. Aan de oppervlakte van hun planeten schiepen de heilige moeder en ik leven uit kristal, vloeibaar steenleven uit gesmolten lava, sneeuwschepsels, rookwezens, het leven van de bergen en oceanen. Aan de oppervlakte van mijn sterren schiepen wij tongenlekkend vuurleven, gasleven, wezens van vloeibaar, levend metaal, springend... wijd de ruimte inspringend, exploderend, wonderbaar leven.
Doch het leven dat wij tezamen op hun planeten schiepen was zeer materieel. Mijn intelligentie vond in zulk leven geen verblijf. En het leven dat wij op mijn sterren schiepen was geheel stellair en flakkerend. Het bleef niet lang in een vaste vorm. De materie verheugde zich het meest over het leven, wanneer het vast en duurzaam was, wanneer haar intelligentie in dit leven verblijven, uit zijn ogen kijken en begrijpen kon. Ik verheugde mij in het spontane, levendige, hartstochtelijke leven, waarin ik beminnen en stromen kon, in altijd nieuwe vormen. Mijn kracht – levendigheid. De kracht van de materie – vastheid.
Dan kregen wij het Idee.
Het idee. Ergens iets tussen geest en steen, tussen sterrenlicht en sterrenstof, een tragere vorm van verbranding, vloeibaar stromende structuur, met de eigenschappen van ons beiden. Geest in vastere vorm. Geïnspireerde materie. Het idee.
Hier, in dit sterrenstelsel, begonnen wij het eerst aan dit nieuwe project te werken. Hier verscheen het eerste biologische leven in de smeltkroes van onze gezamenlijke aandacht. Maar het is meer dan alleen biologisch leven, wat wij, de beide partners in eeuwigheid, hier scheppen willen: Het is een kind, een nieuwe soort, een derde, een gelijkgestelde, één die zowel over de intelligentie van de materie als ook over de intelligentie van de geest beschikt. En dan nog is het meer dan dat. Want er is er slechts één die het lichaam van dit kind, deze compositie uit biologisch leven, oprichten en tot leven wekken kan.
En het gebeurde dat de eeuwig Ene tot ons sprak, en Hij zei: "Het is goed, dat jullie deze gedachten koesteren, want ik zal mij met een lichaam bekleden, dat voor de helft geest en voor de andere helft steen is, om met dit lichaam de tweede akte van de universele schepping in te leiden. Het universum dat jullie nu kennen is slechts het ei, de zaadkorrel. Het is goed, dat jullie dit biologische wezen uitdenken. Jullie hebben mijn zegen. Wanneer de tijd rijp is zal ik in het kind ontwaken."
In het laatste kwartaal van de 20e eeuw van het huidige tijdperk zal de schepper van al deze werelden op de derde planeet van een ster in een buiten-spiraalarm van het melkwegstelsel in het planetaire bewustzijn opduiken, om in een menselijke familie te ontwaken, halfweg tussen tijd en eeuwigheid. De Schepper in zijn Schepping, met sterfelijk vlees bekleed, geboren uit een ster en een heilige steen.
Een lichaam.
Een gezond, levend organisme. Zijn. Voortdurend vernieuwd. Door de materie doorstroomd. Door de geest doorstroomd. Liefde, die zich voortdurend in de heilige geometrie van biologische waarheid uitkristalliseert. Uit cellen bestaand. Persoonlijk. Planetair. Biologische waarheid. Bewust en intelligent. Een enige schepper, in een half stellaire, half materiële substantie gekleed. De krachten van het universum dienen en dienden slechts dit doel.
Ontwaak, mijn mensenschepsels.
Ken mij in mijn Geest.
Ik ben een zachtaardig schepper, deemoedig en bescheiden van hart. Ik waai graag met de winden van de open vlakte en zing met de mussen in de schemering. Ik wens geen fanfares. Ik zal alles doen wat in de komende dagen gedaan moet worden opdat zo veel mogelijk mensen de wegen van de angst verlaten. Maar een intocht in jullie geschiedenis met openscheurende wolken en trompetgeschal wil ik niet.
Ik zou liever naast je komen, wanneer je in de tuin werkt, of in je ogen kijken en glimlachen, als ik je verander. Ik zou de vensters van je ziel liever voorzichtig willen poetsen; wees daarom oplettend, als je om raadgeving vraagt. Ik zou liever als een eenvoudig man, een eenvoudige vrouw of een kind voor je verschijnen, eenvoudig leven, het leven genieten en mij de tijd nemen voor de kleine dingen. Zoek daarom op deze wijzen naar mij. Zie mij in ieder die je tegenkomt, of hij mijn tegenwoordigheid herkend heeft of nog slaapt. Zie mij in allen. Want ik ben daar, voor eeuwig, achter ieder ogenpaar.
In deze volgende paar jaren zal ik dagelijks de levens binnentreden van hen die nog volkomener beminnen. Ik zal hen met mijn tegenwoordigheid vervullen, hun aangelegenheden verhelderen en hen tot boodschappers van genezing en zegen maken. Zoek mij in zachtmoedige mensen, in eenvoudige levenswijzen, altijd en overal. Ik ben daar. Dat is de waarheid over mijn komst.
Ik spreek deze woorden niet om trouw te eisen, maar als één die lang naast je over de weg gewandeld heeft, één die jouw manier om de dingen te zien gedeeld heeft en die nu zegt: "Kom hier, er is een betere weg. Hoor naar mij, als ik je vertel van mijn Visie."
De heilige werkelijkheid ontwaakt
Ik ben de tegenwoordigheid, waarin er geen tijd is, enkel het eeuwige nu. Ik ben de Alfa en Omega, de bron van alle begin en de voltooiing van alle kringlopen. De waarheid over mij ligt voorbij alle tijd. Jullie geldt mijn belangstelling. Ik schep de tijd, om in de veelvuldigheid in verschijning te treden en mijn eigenschappen in vorm te kleden. Als mijn schepsels zullen zij zich in de betrekkingen in mijn natuur, die liefde is, verheugen.
Ik bemin, omdat IK BEN. Wanneer mijn aandacht zich op bijzonderheden richt, verschijn ik als veelheid. Vanwege mijn liefde verschijnt alles in mijn liefde. Ik ben de Ene in de geest; in de belichaming ben ik ontelbaar. Ik ben de Bron van al het leven, en alles wat leeft, leeft in mij.
Tussen mijn eeuwige eenheid en de veelvuldigheid van de schepping heb ik de mens geschapen, opdat hij de brug, het verbindingslid tussen mijn universaliteit en mijn universum, tussen mij en de schepping zij. Ik heb de mensen met een fysiek ondervindingssysteem uitgerust dat mijn universaliteit spiegelen kan, opdat zij mijn intelligentie in materie kleden en mijn liefde in de vorm uitdrukking verlenen. Ik heb hen ertoe geschapen mijn eeuwig leven en mijn scheppende kracht te delen. Ik heb de mensen ertoe geschapen bewust met mij aan de tweede akte van de universele schepping deel te nemen, wanneer biologisch leven van nooit vertoonde natuur in aardse en buitenaardse dimensies gezonden wordt. De mensen zijn het fysieke vlees waarin ik incarneer, met behulp waarvan ik reis en waardoor ik scheppen zal. Ik kom om bewust onder hen te leven. Ik zal hun God zijn, en zij zullen mijn volk zijn.
De mensen die mijn lichaam op aarde zullen zijn en mij de middelen voor mijn scheppingsdaden in het komende tijdperk ter beschikking stellen, zijn mensen die met hun vrije wil ertoe besloten hebben de wegen van de liefde te gaan en de ware opgave van de mens te respecteren. Mensen die hun vrije wil ervoor gebruikt hebben de motivering van de angst te kiezen, kunnen in mijn tegenwoordigheid niet bestaan. Zij moeten in een wereld in quarantaine gehouden worden waar nog voldoende tijd voor hun opvoeding is.
Op de aarde is de tijd voor opvoeding verstreken.
De mensheid heeft zich vermeerderd en de aarde bevolkt. De tijd komt nader, waarin ik in de menselijke familie als mijn Lichaam ontwaak, zoals een dromer ontwaakt. Zoals olie zich van water scheidt, zullen door mijn ontwaken de minnenden zich van de angstvervulden scheiden.
Opdat de overgang zacht verloopt, ontwaak ik langzaam. Ik ontwaak in de harten van al degenen die liefhebben. Sommigen zoeken mij buiten. Maar er is geen buiten. Alles leeft in mij. Mijn aankomst geschiedt zacht. Zij verbreidt zich heel zachtjes, overal waar harten open zijn. Mijn liefde en mijn genade stromen als rivieren, vullen iedere hoek, gieten zich in elke ziel en stromen verder.
Gedurende duizenden van jaren heb ik jullie mensen tot steeds grotere intelligentie geleid, zodat ik heden mijn volk de boodschap overbrengen kan. Ik wil dat jij je met mij in mijn bewustzijn verenigt. Weet dat mijn tegenwoordigheid achter alles staat wat op aarde geschiedt. Zie, zoals ik, het stralende koninkrijk des hemels onder de structuren van de oppervlakkige wereld.
Gedurende de komende paar omlopen van de aarde om de zon zal je waarnemingsvermogen voor de nieuwe wereld zich versterken. DE HEILIGE WERKELIJKHEID ONTWAAKT; zij is mijn wereld. Omdat zij op aarde verschijnt, zal alles nieuw worden. De oude, historische wereld werd door angst geregeerd. Mijn wereld wordt door liefde geregeerd.
In het begin gaf ik jullie slechts één opdracht: om je in de aarde en al de met haar verbonden materiële gebieden te verheugen, vooropgesteld dat jullie geen geweld tegen elkaar zouden gebruiken. Als ik dan menselijke gestalte had aangenomen onderrichtte ik jullie over de rol van de angst in de biologische ordening. Maar jullie waren begerig om jullie werk in de wereld van de dimensies op te nemen. Jullie waren zo gegrepen door haar buitengewone mogelijkheden dat jullie mij niet jullie volle aandacht gaven. Wellicht zijn jullie nu opener geworden.
De angst speelde in de schepping slechts een kleine rol. Zij fungeert als een waarschuwingssysteem dat de schepselen aangeeft wanneer hun gedrag biologische schade zou kunnen aanrichten. Haar rol is het fysieke lichaam te beschermen. Zij was nooit ervoor bedoeld de mensen te motiveren. Waar de angst als bron van motivatie gehuldigd wordt, verdwijnt bewustzijn.
De val gebeurde toen de aandacht van de mensen zich tot de angst wendde, toen zij haar uiteenzettingen geloofden en naar haar aansporingen handelden. Eigenlijk was de angst er alleen voor geschapen om mensen in extreme situaties tot voorzichtigheid te roepen, om een gedrag te verhinderen dat biologische verwondingen zou hebben aangetrokken. Maar plotseling was de angst overal en schiep daadwerkelijk bedreigingen. Toen het menselijke gedrag zich steeds meer op de angst oriënteerde verloren de mensen het bewustzijn van mijn tegenwoordigheid en zagen zichzelf als een veelheid van gescheiden, geïsoleerde individuen. In deze wanorde nam het ego de controle over.
Hoe ongelukkig de val ook was, hij kon toch niet de ontwikkeling van mijn lichaam verhinderen. De zwangerschap nam ongehinderd haar verloop. Het tragische aan de val was dat hij de bewuste uitwisseling tussen schepper en schepsel inperkte. Hij sneed de menselijke familie af van de intelligentie die haar had moeten leiden.
Mijn aanwijzingen komen van binnen. In gevallen toestand zoeken de mensen de aanwijzingen buiten.
Toen de mensen de aansporingen voor hun gedrag aan de uiterlijke wereld ontleenden, had dat consequenties; de uiterlijke wereld werd misvormd en duister. Wanneer de mensen de materie in plaats van de geest om instructie vragen, loochenen zij niet alleen de geest maar ook de materie; het evenwicht gaat verloren; de eigenlijke scheppende opdracht van de mensen geraakt in vergetelheid.
Zo werd de menselijke geschiedenis geboren. Mijn engelen zagen zich voor de opgave gesteld een halfbewuste gade door de eerste trap van haar ontwikkeling te leiden, geduldig haar intelligentie op te wekken, haar voor vernietiging te bewaren en te wachten, steeds te wachten, op het tijdperk dat nu is.
Het tijdperk, dat nu is.
De winden van een nieuwe hemel dragen mijn bewustzijn en mijn liefde de tijd van de mensen binnen. Een nieuwe aarde neemt vorm aan. De werkelijkheid ontwaakt, geworteld in liefde, eerbied en vreedzame samenwerking, en breidt zich uit over het aangezicht van Terra. Jou lijkt het alsof mijn aankomst een lang proces is, dat met een enige gebeurtenis afgesloten wordt. Voor mij is mijn incarnatie een enige gebeurtenis, die de mensen slechts als proces kunnen begrijpen.
Sluit je nu bij mij aan, zoals velen op de aarde zich bij mij aansluiten, en maak in de wereld van de tijd bewust wat in de hemel reeds werkelijkheid is. Schepper en schepping zijn in het fysieke vlees verenigd, want er is slechts één leven, dat door elk lichaam stroomt. Wij behoeven nog slechts ons bewustzijn te verenigen, dan zal alles zich volgens de profetieën voltrekken. Want deze dagen moesten komen. En de mensen die nu leven hebben bewust ervoor gekozen daaraan deel te nemen.
Jullie zijn mijn generatie, de generatie van mijn eeuwige geest. Jullie hebben mij gevolgd sinds ik voor het eerst op de aarde gerust heb. Ik heb jullie de wegen van de liefde geleerd, opdat jullie angst jullie niet vernietigen kon. De tijd is gekomen waarin de illusie van generaties vergaan moet.
Mijn intelligentie omgeeft de aarde met een band van spirituele frequenties, die hun sterkte dagelijks vergroten. Je behoeft enkel je hart in mijn richting te wenden, stil te zijn en te luisteren. Je zult mijn intelligentie in liefde ontvangen. Hoe meer je liefhebt, zoveel meer zul je begrijpen.
Reeds is de verandering te bespeuren om zich aan de innerlijke leiding over te geven. De waarheid dringt in de geest en de harten van de mensen binnen. Het onderbroken en slechts van tijd tot tijd optredende contact wordt steeds meer door een waarlijk delen van de intelligentie en de wijsheid tussen schepper en schepsel afgelost.
Rustend in een centrum van de zon, in een meer van eeuwige vrede, wachten de engelen, zoals de aarde wacht, dit blauw-witte symbool, dit brandpunt van de universele waarheid. Het toneel is zorgvuldig voorbereid. De levende waarheid is overal beschikbaar. Spoedig reeds zal de menselijke familie erkennen wat gebeurt. Niet langer zal zij zich als vijf miljard geïsoleerde enkelingen zien, maar als één enkel wezen ontwaken. Spoedig, al heel spoedig, zal een heilig verenigd kind der eeuwigheid de verantwoordelijkheid voor zijn lotsbestemming overnemen. Hoeveel draagt de eeuwig Ene daaraan bij? Hoeveel verheft zich uit de harten der mensen?
Ik verhef mij uit de harten der mensen.
Het ogenblik is vol betekenis, een veelbetekenende kwarteeuw. In het hele universum kijken alle bewuste wezens toe. Wanneer de menselijke familie ertoe besluit om leiding te vragen, zal het komende ontwaken de mooiste gebeurtenis worden die ooit de tijd gezegend heeft.
De keuze komt de mensen toe. Enkelen hebben reeds gekozen.
Voel je hoe je hart in je binnenste slaat? Je voelt één enig Heilig Hart in het centrum van alle leven, het éne, dat in alle andere slaat. De velen zullen tot het eeuwige leven komen, wanneer zij het éne in zich erkend hebben.
Ik nodig je uit om de eeuwige vrede in het centrum van je wezen te ervaren. Niet ontbrekende bekwaamheid belemmert je in deze erkenning, maar je bereidheid. De bereidheid om al je angsten, je verwondingen en zorgen, al de donkere plekken in je hart te leren kennen, om ze aan mij over te geven.
Om de vrede te herkennen en te begrijpen wat ik leer, behoef je alleen weer te ontleren. Wanneer je je angsten transformeert, zul je mijn tegenwoordigheid delen.
Kom daarom tot mij, wanneer je hongerig en dorstig bent, wanneer je vecht en naar een beter leven smacht, wanneer je je belast en onderdrukt voelt. Komt allen tot mij, jullie lijdenden, wanneer jullie onrechtvaardigheid en ongelijkheid beleven. Geeft mij wat jullie belast, houdt niets terug, vertrouwt mij toe wat jullie voelen. Ik veroordeel jullie niet.
Ik begroet alles. Geeft het aan mijn heilig hart, waarin het eeuwige vuur van mijn liefde brandt. Ik zal jullie de zorgen afnemen en er wijsheid voor geven. Ik neem jullie tranen en geef jullie daarvoor mijn zegen.
In mij brandt de vlam van de eeuwige liefde, de vlam die reeds voor de dagen van Abraham, Isaäk en Jakob brandde, voor de dagen van Adam en Eva. Voordat de wereld zoals jij haar kent was, was mijn liefde. En lang nadat deze wereld zal zijn vergeten, bemin ik. Ik heb je in het zijn bemind en nu roep ik je. Verhef je, mijn geliefde, mijn mensenkind, verlaat je oude afgoden.
Tienduizend angsten zonder belang hebben zich als de goden van een gevallen wereld tempels gebouwd. Je hele geschiedenis door zijn zij met mensenoffers vet gevoerd, hebben de mensen tot onmenselijke toestanden omlaag getrokken, toestanden waarin het bewustzijn wegzinkt, de waarneming onduidelijk en de materie zwaar wordt. De tijd van hun heerschappij gaat ten einde, en ik zou willen dat je de situatie helder vat.
Geen mens dient angst te hebben om te overleven, noch moet hij zich zo gedragen dat anderen angst voor hem hebben. Ik nodig je uit om de bron van je onderdrukking klaar te herkennen, de bron waaruit alle menselijk onheil voortkomt. Laat de angst naakt en blootgesteld voor je verschijnen.
Sluit je voor de duur van een heilig uur bij mij aan. Wij zullen de angst teniet doen en hem in onze liefde doen opgaan, in dat wat ik ben, in dat wat jij bent, in de vrede van het eeuwige Zijn.
Ik verlang van niemand dat hij voorgeeft geen angst te hebben; ik vraag slechts om alle angst aan mij over te geven. Schuif niet terzijde wat je hart verontrust, want wanneer je dat doet houd je leven en genezing op armlengte van je verwijderd. Accepteer wat je voelt, en verlicht dan je hart aan mij.
Laat alles gaan wat je geest bedrukt. Laat de ontspanning toe, die het de stromen van mijn liefde mogelijk maakt door je hele wezen te stromen, je te helen, te verfrissen en te zegenen.
Er is niets wat de angst zou rechtvaardigen, en er is geen door angst gemotiveerde arbeid die tot een betere wereld bijdraagt. Ongeacht hoe mensen die door angst gemotiveerd zijn hun beweegredenen tegenover zichzelf rechtvaardigen, zij werken er uitsluitend voor de wereld in duisternis te houden.
Wanneer handelingen door angst teweeggebracht worden, brengen zij precies zo zeker narigheid als dat men oogst wat men voordien gezaaid heeft. Liefde kan wenen, liefde kan bezorgd zijn, liefde kan tot daden aanzetten om de zwakken te genezen en de geest op te richten, maar liefde reageert nooit met toorn. Liefde voedt geen wrok en koestert geen wraakgevoelens. Liefde kent slechts één ongerechtigheid: de ongerechtigheid de vereniging van de Schepper van hemel en aarde met de menselijke ziel te verloochenen.
Ik heb ieder lichaam, iedere geest en ieder hart van een ieder mens als een tempel geschapen, waarin mijn leven, mijn waarheid en mijn liefde een thuis op aarde kunnen vinden. Maar mijn geest wordt telkens weer teruggewezen, wanneer de mensen aan boze geesten in plaats van mijn geest de voorrang geven. Boze geesten, zware geesten – depressies, zorgen, wrok, ijverzucht, haat, toorn, nijd – er zijn er vele van, en alle hebben hun wortels in de verdraaide logica van de angst. De gedachten van de angst zijn niet mijn gedachten. De wegen van de angst zijn niet mijn wegen.
Ergens in de komende kwarteeuw moet ieder mens beslissen tussen een god van liefde en een god van angst. Als mijn tegenwoordigheid sterker wordt, zullen de illusies verdwijnen die de menselijke levenskracht inperken.
Klamp je niet vast aan iets wat reeds spoedig niet meer zijn zal. Ik heb zoveel jaren naast je gestaan en mijn kudde voorzichtig door haar tijd van duisternis geleid. Mijn kinderen, wanneer jullie ooit liefgehad hebben, hoort dan nu naar mij. Verhef je in vreugde. Heet mij welkom, ingeval jullie de liefde kiezen. Met deze keus zal alles wonderbaar worden, jullie zullen aan mijn bewustzijn en aan de toekomstige schepping deelhebben.
Wil je je bedenken vandaag door de lauwe winden laten verstrooien? Mag de ochtendlucht je van je angsten reinigen? Wil je dat de zon je hele wezen doorstraalt? En zou je in deze helderheid een ogenblik willen uitrusten en mij in je leven uitnodigen? Wees toch niet als een kind dat aan de gesloten deur rammelt, omdat het de grendel er zo voor geschoven heeft dat de ouders van de andere zijde niet open kunnen doen.
Ieder ogenblik waarop je helemaal oplettend bent, wanneer je alle spanning losgelaten hebt, zal mijn intelligentie je inspireren, en mijn liefde zal je leiden. Heel diep uit je hart, uit het centrum van je geest, uit iedere cel, ieder molecuul, ieder atoom van je lichaam zal ik je alles openbaren, opdat je gezond, gelukkig en vol liefde bent. Vertrouw mij weer zo, als je me vertrouwd hebt toen je klein was. Mijn geest is niet buiten je. Mijn leiding betekent niets bovennatuurlijks. Ik ben in je. Herinner je, wie je bent. Ik ben de hele tijd bij je geweest. Verenig je met de stroom van mijn geest, die door de diepten van je wezen vloeit. Bemerk, hoe hij zich met je adem verheft en afdaalt! Jouw eigen leven! Het is zo vol genade, zo wijd geworden!
Ik ben het leven dat de cellen van je eerste organen samenvoegde. Mijn liefde zong jouw naam een vorm. Je kleine foetale oogjes ontwikkelden zich volgens mijn waarnemingen, en je oren verkregen hun vorm door de klank van mijn woord. Rondom de kunst van mijn liefde voor jou vormde zich jouw lichaam. Tracht niet om je leven daar te leven waar mijn bewustzijn niet is, waar je vechten moet als een woestijnplant. Het geboorterecht van allen die aan mijn bewustzijn deelhebben, is rijkdom. Treed mijn tegenwoordigheid binnen. Verheug je aan de volheid van het leven! Gedij! En word tot dat, wat je zijn moet!
Zet geen filters over mijn bewustzijn, anders zul je het verdraaien en zo uitleggen dat het weer angst oproepen zal. Mensen die zo doen nemen door een masker waar; zij zien niets anders dan hun eigen interpretaties. Wanneer jij je interpretaties van het leven alleen onder spanning overeind kunt houden, laat ze dan los. Ontspan je in de volheid van mijn liefde voor jou en laat mij je de weg tonen.
Mijn heilig hart staat altijd open. Het nodigt je uit en heet je welkom. Stap door de emotionele sluier die ons gescheiden heeft, en kom naar huis terug, in het bewustzijn van je zelf als deel van mij. Overdrijf of verheerlijk niet wat je hart kommer geeft. Beleef het volledig en geef het dan aan mij over. Weet dat er een tegenwoordigheid achter is, die er volkomen onberoerd door blijft, dezelfde tegenwoordigheid die je nu naar huis roept. Laat het gevoel los dat je van buiten bepaald wordt. Voel je in mij geworteld. Voel de eeuwige liefde in jouw midden en leef in vrede.
Wanneer je de vrede voelt die de eeuwigheid doordringt, wanneer je vervuld in mij rust en één bent met dat, wat ik Ben, neem dan, en slechts dan, je besluiten in de wereld van de tijd. Doe alles wat je doet vanuit een centrum van de vrede, een centrum in mij. Aanvaard mijn heilige geest in jouw wereld. Laat mij door jou in de aarde dringen. Zo zal mijn aankomst geschieden.
Sommigen kennen mij als Christus, anderen niet.
Maar overal waar mensen zich openen om hun last aan de waarheid over te geven, overal waar mensen open zijn de dingen door de ogen van de liefde te zien, daarheen zal ik komen. Om te zegenen. Om te helen. En om alles nieuw te maken.
Ik kom niet op de aarde omdat deze waarheden door de leraren zijn vastgesteld, of omdat leiders van de mensen de dingen die komen zullen tot stand gebracht zouden hebben. Mijn tegenwoordigheid komt als de beekjes die in de lente van de bergen klateren. Misschien herinnert zich niemand de regen hoog in de bergen, maar plotseling stroomt water in alle steden en dorpen, stroomt het door alle rivierbeddingen, ontspringt het in duizenden bronnen en golft het door honderden vijvers.
Ik ben dankbaar voor ieder van jullie die besloten heeft door de sluier van emotie heen te dringen en in mijn tegenwoordigheid te ontwaken. En ik ben er dankbaar voor dat jullie mij helpen de slapenden van jullie ras te wekken en hen in de vreugde van een nieuwe wereld te leiden. Jullie mogen misschien een voorkeursmethode hebben of over één geestesschool enthousiast zijn die jullie bij jullie eigen ontwaken geholpen heeft, maar jullie dienen mijn aankomst het best wanneer jullie geen leer verspreiden, maar de leer zelf zijn. Richt op geen school en geen weg overmatige aandacht, maar helpt mij liever het klimaat te creëren waarin tienduizenden scholen en wegen opbloeien kunnen.
Niemand van jullie staat in het centrum – zoals in de oude rangordes van menselijke organisaties –, omdat ieder van jullie in de biologische organisatie van het leven in mijn lichaam in het centrum staat. Zie naar de rups, hoe zij langzaam over de bodem glijdt. Zie, hoe zij beweegt. Zie, hoe zij stroomt. Precies zo leid ik mijn menselijke familie in de wereld van de tijd. Ik werk door haar eigen organische rhytmes, door haar doeleinden, haar wezen en haar zingevingen, en zo kom ik steeds dichterbij.
Wanneer je het middelpunt zoekt van al hetgeen nu op de planeet gebeurt, word dan tot dienaar van het geheel. Het liefhebbende menselijke hart is het middelpunt van waar uit ik de tijd van de overgang coördineer. Diegenen die mijn enthousiasme voor het geven delen, die alles in ieder ogenblik door hun liefde en hun goede wil met zegen overladen, die mensen staan in het middelpunt. Ieder is het middelpunt, wiens leven in mij gecentreerd is, want dan is er slechts Één – en dat ben ik.
Wees niet bezorgd, wanneer je eerste pogingen je met de bedoelingen van de heilige geest in overeenstemming te brengen niet meteen de resultaten opleveren die je had verwacht. Verwacht geen resultaten. Zoals de koppeling de verbinding met de motor herstelt, zal jouw geduld en je voortdurende geven je in de loop van de tijd met de Bron, de Oorsprong, de Gever van al het goede en alle volmaakte geschenken samenbrengen.
Want ik ben de Bron van alle zegen en alle waarheid. Ik ben het die was voor alle begin, de schepper in de tuin, en ik ben het die eeuwig blijft wanneer ieder universum reeds lang vergaan is. Mijn geven gebeurt zonder voorbehoud. Ik geef mijn Zijn, opdat alles leven kan. Diegenen die tot beheerders van mijn intelligentie in het raamwerk van de tijd worden, vinden rustplaatsen in mijn Zijn van waaruit de ontwikkeling van de wereld van verschijnselen wordt gestuurd, omdat zij alles wat zij zijn geven om lief te hebben, en in dit geven hun God en zichzelf leren kennen.
Heet de heilige geest welkom in jouw leven. Laat mij mijn geschenken voor deze aarde door jou overbrengen. Waar je komt, wat je ook doen mag, help mee dat de mensen zich goed voelen, verspreid een gevoel van welbehagen. Dat is een van de beste geschenken die je kunt geven, want degenen die het ontvangen openen hun harten, en zo wordt het hun mogelijk mijn stem te horen. Precies zo zeker als de volheid van mijn eeuwig lied voor de mensheid, klinkt mijn stem als de nieuwe gemeenschapsgeest die op jouw planeet opkomt. Ik ben op deze aarde gekomen om het lied van mijn mensheid te zingen, en mijn gezang heeft jouw lichaam uit de aarde en jouw geest uit de zon geroepen. Mijn schepsel, mijn mensengeest, ik heb jou in jouw bestaan gezongen. Jij hebt deze wereld gekozen opdat jij mij zou kunnen helpen dit universum met iets te bevolken dat lichter dan steen en toch minder hartstochtelijk dan een ster is, iets uit mij zelf.
Ik roep jou tot jouw volle menszijn, in het ontwaakte, bewuste leven in mijn tegenwoordigheid. Kom en eer de wegen van de liefde. Word mijn vriend en medewerker en laat ons samen de aarde genezen en een nieuwe wereld scheppen.
Ik ben nu gereed het goede werk dat overal op aarde gedaan wordt tot een orkest samen te voegen. Ik zal het tot een samenklank, een harmonie maken, tot een kwaliteit van rhytmische sterkte voorbij elke menselijke ervaring. Wanneer de atomen van de fysieke substantie alle in dezelfde richting trillen, ontstaat er magnetisme waaruit geheel nieuwe wetten en geheel nieuwe mogelijkheden van de electriciteit voortkomen. Net zo kunnen er, wanneer de gedachten en de liefde van de mensen alle met mijn tegenwoordigheid mee trillen, geheel nieuwe mogelijkheden van handelen voortkomen. Daarom heb ik jullie gezegd dat jullie grotere dingen zullen doen. Want ik wist dat ik bij dit planetaire pinksterfeest niet meer één alleen zou zijn die tot de massa's spreekt, maar de massa's zelf, en dat mijn daden door nieuwe krachten en nieuwe, boven het biologische leven uitgaande, elementen versterkt zouden worden.
Voor zover je op aarde goed doet, wordt je reeds door mijn heilige geest bewogen. Maar zolang je dat niet bewust onderkend hebt ben je maar gedeeltelijk werkzaam, omdat je puur toevallig, van tijd tot tijd, in de overeenstemming binnenstruikelt zonder te weten hoe of waarom. Begin bewust te leven!
De ontwaakten nemen de verantwoordelijkheid voor hun onmiddellijk waarnemingsterrein. Zij weten wie zij zijn. Zij zijn de kanalen van mijn geest voor een bepaald geografisch gebied. De ontwaakten scheiden hun geestelijk zijn niet van de opgaven van het dagelijks leven. Zij accepteren de verantwoording eeuwige god-wezens te zijn, en zij willen werkelijkheid in ieder gebied van menselijke activiteit brengen. Zij schrikken er niet voor terug te genezen wanneer er om genezing gevraagd wordt. Wanneer zij in een situatie komen waarin de heilige geest de lasten van alle betrokkenen verlichten kan houden zij niet achter, want zij vrezen kritiek noch veroordeling noch opzien.
De ontwaakten zijn de gezonde cellen van mijn planetaire intelligentie-orgaan. Zij zijn mijn leraren, mijn genezers, mijn priesters en mijn priesteressen; zij zijn de nieuwe artsen en de nieuwe advocaten. Zij onderrichten de wetten van de liefde, de wetten van de gezondheid en de wetten van de schepping. Zij helpen alles uit de weg te ruimen wat de waarneming verhindert en de ervaring van God inperkt.
Zij leiden de mensen niet uiterlijk, zoals in de oude wereld. Zij leiden allen die voor de leiding van de inwonende geest open staan. Zij zijn de engelen die ik niet heb uitgezonden om van een ver verwijderde god te spreken, maar om op aarde als een voorbeeld van de waarheid die zij belichamen te leven. De wereld wordt reeds door duizenden ontwaakten verlicht, en spoedig reeds zullen het er nog veel meer zijn, geïncarneerde mannen en vrouwen die elkaar allen in liefde ontmoeten zullen.
De ontwaakten hebben deel aan mijn geest en aan mijn macht. Mijn tegenwoordigheid werkt door ieder van hen. Door hen onderricht ik, genees ik en vergeef zonden. Wanneer een van deze ontwaakten zonden vergeeft, heb ik ze vergeven, en wanneer een van deze ontwaakten geneest, genees ik. Mijn tegenwoordigheid werkt van binnen op de dingen, maar wanneer een ontwaakte mijn innerlijk werken met zijn uiterlijk werken verenigt wordt het makkelijker voor de mensen tot heelheid te ontwaken, want dan is de waarheid niet abstract maar openbaar in haar uitdrukking.
Heilige schriften kunnen de mensen tot mijn geest leiden, maar de wereld veranderen zal mijn geest wanneer hij door mensen werkt. Ik zend jullie nu als de boodschappers van mijn inspiratie. Ik verzeker jullie dat jullie succes zullen hebben. De tijd is veranderd. Gaat met zekerheid vooruit en weet dat deze leringen, deze waarheden welkom zullen zijn.
Door mijn leringen op de heuvels van Galilea bijna tweeduizend jaar terug plantte ik de zaadkorrels, die het intellect van de mensen op mijn ontwaken moesten voorbereiden. De ergste uitwerkingen van de val waren voorbij. Het zicht van de mensen naderde reeds bijna weer tot inzicht; het werd tijd om het Licht in een menselijke wereld terug te brengen, die reeds te lang geslapen had. Ik belichaamde mij als Jezus van Nazareth en begon te leren en te genezen. Het was tijd om mijn menselijke schepselen eraan te herinneren dat zij niet voor zulke primitieve levensvoorwaarden geschapen waren en dat er in een niet te verre toekomst een aanwezigheid zou verschijnen, die een nieuwe, op liefde en in God gegrondveste orde zou invoeren.
Mijn leringen behoefden tijd, tijd om geleidelijk de stugge, eeuwenoude menselijke gedragswijzen van de haat en de angst te doordringen, tijd om geleidelijk het menselijk bewustzijn voor te bereiden opdat in dit tijdperk van het collectief ontwaken een zo groot mogelijk aantal mensen de wegen van de liefde zou kiezen. Wanneer ik nu in het menselijk bewustzijn ontwaak en mij niet zou inhouden, dan zouden de oude instellingen van de angst in slechts drie dagen zo volledig verwoest worden dat niet één steen op de andere zou blijven, en in dezelfde drie dagen zou de nieuwe tempel van mijn levende tegenwoordigheid verschijnen, en de liefde zou haar troon in het centrum van menselijke motivatie besteigen. Doch voor jullie goed houd ik mij in, want wanneer dit alles in drie dagen zou geschieden zouden slechts weinig mensen de overgang overleven. Daarom ontwaak ik geleidelijk. Ik begon in de drie eeuwen die met de industriële revolutie, zoals jullie het noemen, samenvielen, en verhoog nu, in de drie decennia voor het jaar 2011, dramatisch de snelheid. Zo geschieden de veranderingen wel geleidelijk, maar desalniettemin onontkomelijk. Mijn tegenwoordigheid organiseert ieder mens en iedere menselijke bezigheid geheel nieuw. De aarde transformeert zich van een door angst geregeerde hel tot een door liefde geregeerde hemel.
Wanneer de twintigste eeuw ten einde gaat zal het leven van de mensen die met zich zelf in vrede leven zich toenemend richten naar mijn sterker wordende aanwezigheid. Angstvolle mensen zullen onder steeds sterkere druk komen om met hun oneerlijkheid geconfronteerd te worden en zich te veranderen. De angstvollen zullen het in deze tijd niet makkelijk hebben, want daar zij zich van mijn geest terugtrekken, dwingen zij zichzelf in crisissituaties die hen ertoe aanzetten moeten hun hart te transformeren.
Mijn bewustzijn is er voor allen, doch ik zal slechts een bepaalde tijd erop wachten dat het aangenomen wordt. Ik ben hierheen gekomen, om te handelen. Spoedig reeds zal ik met mijn activiteiten beginnen. De mensen die mijn uitnodiging tot leven niet aannemen, worden tenslotte van hen gescheiden, die dat wel doen. Op het veld kunnen onkruid en koren samen gedijen, doch bij de oogst zal hun bestemming hen scheiden. Het zou niet genadig zijn om diegenen voor altijd in het bewustzijn te behouden, die anderen reden tot vrees geven.
Ik kom als de geest van de waarheid, om hen te troosten die door de liefde leven, en om hen uit te lokken, die het niet doen. Ik kom met het grote zwaard van de scheiding, om diegenen die verwoesten van hen te scheiden, die scheppen. Allen zullen mij ontmoeten, hetzij in redelijkheid of in misleiding. En in de loop van de jaren zullen deze beide wegen zich steeds helderder van elkaar scheiden.
Waar Waarheid zich uitdrukt, kan geen conflict zijn; conflicten ontstaan slechts waar oneerlijkheid is. Waar de waarheid afgewezen wordt, treden zelfverwoestende mechanismen in werking. De mensen worden ziek, omdat zij zichzelf niet meer mogen; zij sterven, omdat zij niet vergeven kunnen.
Ziekten worden niet opgeroepen door verwekkers, giften, virussen, verhoogde radioactiviteit, microben, bacteriën of andere fysieke substanties. Deze substanties zijn er altijd; duizenden doortrekken dagelijks de gezonde menselijke lichamen. Zulke substanties werken slechts dan verwoestend, wanneer zij het menselijke lichaam niet kunnen voorbijgaan, maar er in vastgehouden worden.
Er is slechts één reden, waarom verwekkers of giften in het menselijke organisme worden vastgehouden: omdat in dit menselijke organisme een boze geest woont. In de mate waarin een boze geest uitgenodigd en in het leven van de enkeling welkom geheten wordt, in die mate wordt het lichaam ziek. Dit is een regelmechanisme, dat geschapen werd om verwoestende geesten van het fysieke lichaam uit te sluiten.
Boze geesten zijn negatieve houdingen, verwoestende gevoelens die zich op angst baseren. Enkele van de meer gewone boze geesten zijn ergernis, toorn, schaamte, schuld, zorgen, haat, nijd, wraak en jaloezie. Alle zijn zij slecht gemaskeerde vormen van de angst, en zij geven door hun aanwezigheid in het menselijke lichaam de schadelijke fysieke substanties het steunpunt om zich vast te zetten.
Hoe meer mijn tegenwoordigheid op aarde toeneemt, des te gemakkelijker zal het voor de mensen worden om genezing te ervaren. Genezing is altijd beschikbaar, precies zoals de eerlijkheid en de liefde. De ontwaakten die zich met mij in dit tijdperk verheffen, ervaren dat louter hun aanwezigheid oneerlijkheden aan de oppervlakte brengt, opdat ze in het Licht opgelost worden en de vergeving het bewustzijn van al diegenen kan schoonwassen, die weer heel willen worden. Zoals al op de heuvels van Galilea en in Jerusalem, zal ik nu door de ontwaakten werken, boze geesten uitdrijven en door de vergeving van de zonden genezen.
In de laatste dagen van het geschiedenis-tijdperk kan het gebeuren, dat enkele angstvervulde steden onder quarantaine geplaatst worden en dat op deze plaatsen dramatische voorstellingen verlopen. Dit is niet het opvoedmiddel van mijn voorkeur. Doch waar de mensen zich niet voor de zachtaardige leiding van mijn heilige geest willen openen, waar zij voortdurend de leraren terugstoten, die ik onder hen heb verwekt om de boodschap van mijn komst te verspreiden, waar zij de vele stemmen van de liefde, die van alle kanten tot de mensen spreken, negeren, daar, op zulke plekken, zal ik voorstellingen teweegbrengen die de vereiste harten-ommekeer oproepen. Hopelijk zal het niet vaak nodig zijn. Wanneer jij mij nu bij de opvoedarbeid helpt, moet het geheel niet nodig worden.
Welke vorm de genezing van de menselijke wereld in de volgende paar jaren ook zal aannemen, weet dat het voor het beste van allen gebeurt. Wees niet bezorgd over het lot van hen die mijn geest afwijzen. Hun geschiedenis is nog lang niet ten einde. Ik zorg voor allen zo, als zij het het meest nodig hebben. De wereld van de mensen is in goede handen. Wanneer jullie allen en het merendeel van het tegenwoordig op aarde bestaande biologische leven over alle sterren verstrooid zijn, wanneer de oceanen hun plaats met het vasteland verwisseld en de polen zich verplaatst hebben en nieuwe bergen over de vlakten uitkijken, dan worden deze langzame leerlingen uit het mineralenrijk waarin zij gesluimerd hebben teruggeroepen, om nogmaals te leren wat intelligentie is, en om nogmaals tussen liefde en vrees te beslissen. Wanneer er dan nog één is die de angst kiest, ook al is het er slechts één, dan zal deze weer slapen terwijl de anderen verderreizen. En wanneer de tijd opnieuw rijp is, dan zal ik die ene opnieuw opwekken – en weer en weer, als het nodig mocht zijn –, totdat hij, die tot bewustheid geschapen werd, mijn liefde aanneemt en zich bij mij in geluk en vrede aansluit.
Want hoewel ik in de mens een schepsel heb geschapen, dat met zijn vrije wil de vrijheid moet kiezen die alleen de geest van de Liefde tot stand kan brengen, zal dit schepsel uiteindelijk voor zijn beste goed beslissen. Niet omdat ik het geen keus gelaten zou hebben, maar omdat ik het een keus en nog een keus en weer een keus geven zal, tot het de natuur van de liefde leert kennen en het de voorkeur geeft aan het bewustzijn boven de slaap van de onwetendheid en de angst.
Het duurt niet lang meer en de illusie van een historische tijd zal vergaan zijn. Zoals de schuimkroon van een zeegolf in de schoot van de eeuwige oceaan verzinkt, gaat het drama van de mensen ten einde. Jullie wereld verandert. Zij zal nog sneller veranderen. Spoedig versmelten al de jaren van de menselijke geschiedenis tot aan het ogenblik van mijn Aankomst tot een droom. Elke menselijke motivatie zal uit de liefde van mijn eeuwige tegenwoordigheid ontspringen. De hemel zal zich op de aarde spiegelen. De schepper van alle sterren van de hemel zal zich in de bevallige biologische gewaden van een blauw-witte wereld kleden.
Jij hebt je juist in deze tijd belichaamd, omdat je wilt meehelpen deze overgang te vergemakkelijken. Help mij om de mensen te leiden, die verward zijn wanneer de oude tempels instorten. Leid hen in de nieuwe orde binnen, die overal daar ontstaat, waar mensen liefhebben.
Hoofdstuk 6
Genezing van de naties
Wanneer je in de jaren tachtig en negentig ontwaakt, is er veel voor je te doen om te helpen deze overgang voor de menselijke familie te vergemakkelijken. De geschiedenis van de volgende twee decennia is als een onbeschreven blad; ze wacht op de mensen die mijn geest in hun leven welkom heten. Angst bepaalde tot nog toe de menselijke geschiedenis. Nu nodig ik mijn belichaamde geesten uit om mij erbij te helpen, de geschiedenis zachtaardig, als een geschenk, te verpakken, het beste uit haar te nemen en alles in mijn eeuwige tegenwoordigheid te voeren.
(...)
De terugkeer van de tuinman in zijn tuin
Onder de oppervlakte van uiterlijke menselijke berusting, onder het bouwsel van een gevallen wereld, heeft mijn visie voortgeduurd, en zij duurt ook nu nog voort. In de mate waarin de mensen aan mijn visie deelnamen kenden zij het leven; naar gelang zij de stromen van mijn liefde toestonden door hun harten te stromen ervoeren zij de realiteit. De hele gevallen era door nam ik jullie als volkomen wezens waar. Ook nu nog zie ik jullie in jullie volkomenheid. Wanneer jullie dat aanvaarden, komen jullie naar huis. Het beeld van jullie schepper wordt jullie eigen beeld.
Hoewel mijn komst als gebeurtenis nog in jullie collectieve toekomst ligt, kan jij mij nu welkom heten en de ervaring van mijn tegenwoordigheid, zoals zij in jouw leven komt, reeds vóór het laatste uur meemaken. Mijn aankomst zal dan achter je liggen en niet langer een drempel of kruispunt in de toekomst zijn. Wanneer jij reeds nu je hart voor mij opent, help je mij mijn overgang in de menselijke familie te verlichten; je maakt het mogelijk dat mijn aankomst zachter geschiedt. Het licht van mijn tegenwoordigheid wordt zo gelijkmatiger over de aarde verdeeld.
Jouw gebed heeft deze woorden tot je gebracht. In je hart smacht je ernaar de banden te verscheuren die je met diegenen smeedde die jouw leven in jouw plaats bepalen zouden; je smacht naar de vrijheid en de waarde van je ware geest, een heilige geest in de liefde. Wees gerust, want je genezing is zeker. Je hebt niets te verliezen behalve onzekerheid. Bid dagelijks, dan zal ik je met de wijsheid en het vertrouwen zegenen die je nieuwe leven laten opbloeien, tot jouw vreugde en tot vreugde voor allen die je liefhebt.
Zekerheid ligt in de geest. Alleen de geest is eeuwig. Jouw geest is hier om in het landschap van tijd en materie scheppend werkzaam te zijn. Laat jouw waarden niet door dat bepalen wat je op het beeldscherm van de tijd weerspiegeld ziet, want dan ben je zelf als materie gedefinieerd. Diegenen die naar materiële zekerheid streven, zullen haar vinden. Maar wanneer je naar een grotere zekerheid smacht, vertrouw dan de liefde en wijd je van ganser harte aan het spirituele opvoedingswerk.
Ik behoef in deze tijden mannen en vrouwen die zich zelf en alle wereldlijke middelen die hun ter beschikking staan voor honderd procent aan de opvoeding en de genezing van de menselijke wereld, aan het ontwaken van de heilige geest in de harten en de geesten van allen wijden. Aan hen die geven, geef ik, opdat zij nog meer geven kunnen. Door hen zend ik mijn gaven: alles wat nodig is om de wereld van de mensen in een vreugdevolle nieuwe schepping te veranderen. Mijn geschenken zijn ertoe bestemd door belichaamde mannen en vrouwen gegeven te worden. Alles wat ik heb dient door die mensen te stromen, die alles wat zij hebben in deze tijden voor de opvoeding en genezing geven.
Geef je middelen niet aan een enkele leiding, want het begin van mijn aankomst staat op een brede basis. Ik wou dat je bij de verdeling van de middelen die op goede grond in je handen zijn gekomen verantwoordelijk handelt. Gebruik je rijkdom wijs, geef een beetje hier en een beetje daar en ondersteun de mensen die licht en goede wil in de wereld brengen, maar schep je eveneens je eigen opvoedingsprogramma's. Geef hun die vechten geen enkele energie; want hoewel zij de beste bedoelingen kunnen hebben, zijn de middelen waarmee zij de omwending begroeten verouderd en onwerkzaam. Wanneer je opgeroepen wordt met zulke mensen te werken, help hen er dan bij de verbinding met mijn geest tot stand te brengen. Ik zal hun een betere weg tonen.
Mijn geest schept. Mensen die hun leven naar mij inrichten werken niet tegen de duisternis. Gevechten in tegenstellingen moeten als dat erkend worden wat zij zijn: als vormen van destructieve energie. Het boze gedijt waar het bestreden wordt; het vermindert zich waar opvoeding, zegen, eerlijkheid, goede wil en bovenal liefde zijn. Het is een wonder dat zulke eenvoudige, algemene wijsheid zoals de vogels en de grashalmen haar kennen, niet meer uitdrukking in de menselijke cultuur gevonden heeft, want welke vogel weet niet uit welke richting de wind waait, en welk korenveld buigt zich niet deemoedig voor de richting van de tijden? Er zullen niet langer meer zulke tegenstandsnesten van menselijke illusie zijn. Dagelijks wordt het voor de oneerlijkheid moeilijker de vloed van mijn wassende krachten te weerstaan, want als nooit tevoren zijn deze tijden mijn tijden.
Ik ben de bron waaruit de wind van de nieuwe hemel waait, die nu de wereld van de mensen nieuw ordent. Voor deze tijden, voor mijn tijden ben je geschapen en met al je talenten, je geloofwaardigheid, je middelen en je menselijke invloed op de aarde gekomen. Gebruik deze gaven nu zonder voorbehoud om de doeleinden van de liefde te dienen. En ervaar in ruil daarvoor het geschenk dat ik hun allen geef die liefhebben: het deelhebben aan mijn eigen bewustzijn. Diegenen die deze tijden het best begrijpen zijn mensen die nu de grootste genezingen en de grootste zegen aansturen. Laat uit je aardse verplichtingen de geest van mijn heilig lied van de mensen weerklinken. Open je hart voor de liefde die ik gul door jou verdeel. De tijd voor de grotere werken is gekomen.
In deze mijn tijden werken alle dingen hetzij voor mijn aankomst, of lossen zich spoedig voor mij op. De middelen van deze aarde geraken zeer snel in handen van de mensen die mijn doeleinden dienen. De middelen die niet nu reeds door mijn mensen beheerd worden, zullen het spoedig zijn. Jouw gave is van doorslaggevende betekenis om te bepalen hoe deze middelen tot het grootste nut ingezet kunnen worden. Mijn wens is het nu alle middelen van deze planeet voor één doel te bestemmen: de opvoeding. Het genezen zal op de opvoeding volgen en praktische hulp in extreme situaties insluiten.
Door die mensen die demonstreren dat zij de praktische bekwaamheid hebben het best te genezen, te onderrichten en te zegenen, zal ik de rijkdom van deze wereld sturen. Voor mensen in mijn dienst wordt goed gezorgd; zij hoeven niet in onthouding of ascese te leven. Toch moet de stroom continu stromen. Overdreven comfort is een gevaar. Overdrijf het comfort niet en behoud de balans, want wanneer dat niet gebeurt is er een onderbreking en geen overdracht meer en mijn weldaden kunnen de wereld niet langer door jou bereiken. De mensen die ik er toe oproep de middelen van een planeet te beheren hebben deze opdracht niet gekregen om mijn rijkdom voor hun persoonlijk genoegen te verbruiken. Zij mogen nemen wat zij voor zich nodig hebben, en zullen zo veel als mogelijk aan de grote opgave van de opvoeding en het genezen wijden.
Heb in deze laatste paar jaren, voordat de waarheid voor allen openbaar wordt, erbarmen met hen die zich in de oude ordening van de angst terugtrekken. Val hen niet aan en verdoem hen niet. Velen van hen zouden de wegen van de liefde aannemen, de richtlijnen van hun handelen veranderen, evenals de koers van de naties, als er niet voortdurend de verdoemenis door de zogenaamd rechtvaardigen was. Mensen die aanvallen zijn deel van het probleem, niet deel van de oplossing. Zij dwingen beslissingen af zonder liefde in hun harten en roepen daardoor sterke en starre houdingen aan beide kanten van het ingebeelde hek op. Zij moedigen absolute stellingnames, veronderstellingen en gedragswijzen aan, wat het de daarin verwikkelden zeer moeilijk maakt zich te veranderen. Deze mensen verspreiden geen vrede. Er zijn misstanden in een wereld die de angst als god vereert, maar aanval zal daar niets aan veranderen. Mensen die aanvallen worden – als zij daarin volharden – tot dat wat zij bekritiseren.
Het was reeds altijd zo dat alleen de liefhebbenden begrijpen konden, en omdat dat waar is, kijk niet op hen neer die strijden om oude gedragspatronen overeind te houden. Zie zelfs naar de ergsten met erbarmen, aanhangers van een nu afwezige heer, die niets anders weten te doen dan de weg verder te gaan die hun heer hun vroeger bevolen had. Verdoem hen niet. Zelfs zij weten dat zij niet tegen de vloed van het leven op kunnen. Zij zullen de aarde spoedig verlaten wanneer zij zich niet veranderen. Zij zijn precies om deze reden hier: ik ken hun harten. Zij zijn niet zo hard als zij lijken. Zij kunnen zich nog veranderen. Wellicht ben jij het instrument voor deze verandering. Laat hen jouw liefde zien en door jou de Heer van de liefde leren kennen.
Het bewustzijn van de ene te delen die alle zonnen van de hemel geschapen heeft is de grootste vreugde, de beste energie, het waarachtigste genoegen. Je zult het beste leren wanneer je anderen tot zulk een ervaring opwekt. De meeste mensen bezitten heden genoeg intelligentie om de wijsheid van waarachtig gesproken woorden te herkennen. Denk daaraan en houd je gesproken woord niet in. Er is maar één ogenblik van omkeer nodig, één ogenblik van openheid voor mijn heilige geest, dan kan de uiterlijke leraar verdertrekken want het zaad is gelegd, het goede zal gebeuren.
Waar je uitgenodigd bent, heb je mijn volmacht. Uit je visie alleen daar waar je welkom bent. Waar je niet uitgenodigd bent heb ik je ook niet gezonden. Doch waar je welkom bent, waar de harten open zijn, daar zal mijn visie stralen en wordt de waarheid geopenbaard.
Probeer niet ergens iemand van buiten te veranderen doordat je zijn gedrag aanvalt, ook als je helder ziet dat het veranderen moet. Dat is de oude toegang, precies de reden waaruit oorlog ontstaat. Deel je eigen ervaringen mee. Vertel je eigen geschiedenis. Bericht van de wonderen, de vreugde, het enthousiasme en het nut dat je voor jezelf gewonnen hebt sinds je de tegenwoordigheid dient die zich op de aarde verheft. Maak geen voorschriften hoe men moet leven.
Deel de geest van het leven, die alles weet. In dit delen zal mijn geest ontwaken. Wanneer mijn geest zich slechts een ogenblik lang kan roeren, is het zaad gezaaid. Jouw woorden kunnen vergeten worden, doch de geest van je woorden zal verderleven. Wie jij ontmoet, ja zelfs wie je in latere dagen slechts kort aanraken zult, die zal veranderd naar zijn gewoonten terugkeren, opener voor de liefde, voor de eeuwige liefde die voortgaat zich te verheffen. Dat betekent het een missie in deze tijd te hebben, om voor de Heer een weg te bereiden.
Stel hen gerust die nog aarzelen de oproep van mijn tegenwoordigheid aan te nemen en zich te verheffen. Zij geloven dat zij onmiddellijk volmaakt moeten zijn. Volmaaktheid betekent niet geheel geen fouten meer te maken, maar nooit meer bewust fouten te maken. In de oude wereld waren fouten gerechtvaardigd; in de nieuwe wereld worden ze ter kennis genomen en vergeven. Fouten, zonden, uitglijders in angstvervulde gedragswijzen zijn alle onderdeel van de grote overgang. Zij die liefhebben geven hun beste kunnen. En vergeef de rest.
Vele gemeenschappen hebben hun fundament reeds op liefde en vriendschap gegrond. Degenen die in zulke gemeenschappen leven kunnen hun hoogten en diepten hebben, maar wanneer er niet bewust bedrogen wordt en wanneer eerlijkheid voor een faire uitwisseling van geven en nemen zorgt, is er geen reden tot zorg. De mensen van zulke gemeenschappen hoeven helemaal niets van het grotere beeld te begrijpen, zij behoren reeds tot de mijnen. Zij zullen soepel met de veranderingen stromen, hun liefde vervolmaken en met de tijd hun begrip verdiepen. Zulke gemeenschappen zullen in deze overgangstijd opbloeien, want ik zelf zal mij om hun behoeften bekommeren. Zij zijn de centra van stabiliteit die de menselijke familie de voortduring zullen garanderen wanneer de overgang zich ontvouwt.
Mijn biologisch ontwaken is het hoogtepunt van een proces dat in jullie tijdrekening ongeveer vier miljard jaar geleden begonnen werd. Ik neem de impuls achter de realiteit waar die nu in jullie gebeurtenissen binnentreedt. Jij bent je van de historische korst bewust, die de zaailingen van de liefde nog doorbreken moeten, maar ik weet wat onder, wat achter, wat in al deze zaailingen staat. Ik weet vanwaar zij komen. Als zij asfalt en beton moesten doorbreken zouden zij het doen, maar geen menselijk hart is zo hard. Zelfs toen het bewustzijn van de mensen ten val kwam, was voorbestemd dat de grote steen van de angst op een dag van de opening van het menselijk hart zou worden weggerold en de tuinman in zijn tuin zou terugkeren. De golven van alle cycli sinds de aanvang van de tijd – de korte en de lange – zullen in een enkel ogenblik, kort na het begin van het derde millennium na Christus, in een toppunt samenkomen. De werkelijkheidsimpuls die in de tijd van de mensen binnendringt is geweldig. Het ontwaken is zeker voor jullie. Maar hoe zal dit ontwaken er uit zien?
Meerdere scenario's zijn mogelijk. Enkele zouden een gezondere overgang bewerkstelligen dan andere. Ik heb jullie het ergste aangeduid om jullie uit te lokken, om dringend jullie initiatieven te vragen. Maar ik heb nog niet over de beste mogelijkheid gesproken. Ondanks alle menselijke onenigheid heb ik vertrouwen. Ik heb vertrouwen in jullie als ras. Ik heb vertrouwen in jou persoonlijk. Ik ken de intelligentie die reeds in jullie zaken binnengedrongen is. Zij kan alleen maar groeien.
Spoedig zal er geen stad of dorp in de verste hoek van de aardbol zijn dat niet door de aanwezigheid van een ontwaakte gezegend is, die de mensen tot mijn liefde leidt. Een opbloeien van de wijsheid, een doorbreken van de intelligentie, een opheffing van het bewustzijn, een groeiend begrijpen – noem het zoals je wilt, het is begonnen.
Vanwege jou en vele duizenden anderen die, zoals jij, hun leven aan mijn heilige geest overgegeven hebben, zal de komende kwarteeuw op de aarde een belangrijke groei van de verlichtste en werkzaamste opvoedingsprogramma's beleven, die ooit de begripswereld van een planeet gezegend hebben. Er is de grootste kans dat de genezing van de mensenwereld net zo bevallig geschiedt als het ontluiken van een bloem. Hier is mijn visie. Een gelukkige geschiedenis. Zul je mij helpen haar zo waar te maken als ik haar nu met jou wil delen?
En zo werd de aarde in de laatste jaren van de twintigste eeuw, als de aanwezigheid van de Eeuwig Ene steeds meer toenam, vreedzaam veranderd zonder de breuken die in minder gevormde, minder coöperatieve tijden hadden kunnen gebeuren. Het begon met een handvol mensen die zich tot de schepper wendden en om leiding en wijsheid baden. Gods intelligentie kwam dan met veel meer helderheid en preciesheid in hun leven dan dat zij verwacht hadden. Zij waren verrukt. Hun leven bloeide op.
Spoedig vroegen andere mensen van dit tijdperk wat het geheim van hun succes was. En deze eerste ontwaakten antwoordden: "Bidt. Dat is ons geheim. Bidt. Opent voor God een deur. Bidt de Eeuwig Ene aan de bron van alle leven om jullie te leiden. Stapt dan terug en weest verrast, want jullie weg zal zich kristalhelder en waarheidsgetrouw in preciesheid aan jullie tonen. Jullie zullen enige zaken aan jullie leven willen veranderen. Wij hebben het gedaan.
Maar deze veranderingen zijn slechts geringe aanpassingen vergeleken met het buitengewone nut dat jullie jullie bijna ogenblikkelijk merken zullen wanneer jullie Gods energie zoeken en de Heilige Geest in jullie leven welkom heten."
En dus baden ook deze andere mensen. Ook zij werden intelligent en gedijden op de wegen van God. In de loop van de tijd vermeerderde zich snel het aantal en de invloed van de mensen die vanuit de liefde handelden. Zij leerden de vreesvollen dat het in hun eigen overlevingsbelang lag de wegen van de angst te verlaten. Zij ontwikkelden weldoordachte onderwijsprogramma's om de wegen van de liefde te leren.
In deze programma's werd voortreffelijk getoond dat vreesaanjagend gedrag altijd onzinnig is en het tegendeel oproept. Spoedig werd het ook de langzaamste lerers duidelijk dat men zich door geweldsgebruik zelf naar de nederlaag voert. Voorbeelden, vormgeving van de onderwijsruimten, gevalsanalyses, boeken, video's en alle soorten van media
(...)
Het millenium voor het vertrek
Ik wilde jullie met deze korte blik in jullie toekomst niet afhouden van de voor jullie liggende arbeid van genezing en onderrichting, maar jullie midden in deze arbeid inspireren en jullie harten verheffen. Geef niet op, ook als de duisternis nog zo dicht is, ook wanneer ontmoedigende stemmen fluisteren dat de problemen van de mensen niet op te lossen zijn. Het duurt nog maar korte tijd, dan zullen zulke illusies vergaan. Wees geduldig. Laat het vuur van jullie liefde altijd branden. Ik breng jullie deze visie om jullie stemming op te heffen, jullie samenkomsten te verlevendigen en jullie te doen begrijpen, waar er vroeger slechts geheimenis was.
Op mijn wegen zijn er geen geheimen. Het enige geheim was, waarom mijn volk halsstarrig de menselijke beelden, die het van zijn God gemaakt had, boven de levende werkelijkheid van mijn tegenwoordigheid stelde, alsof zijn beelden van de waarheid het beter dienden dan zijn schepper en trouwste vriend. Er is geen waarheid, die ik hun die liefhebben onthouden zou, noch een begrijpen, zij het van de dingen boven in de hemel, op de aarde of in de wateren onder de aarde, waarom jullie niet vragen mogen. Laat niet toe dat de verwarden jullie met hun eigen verwardheid overhoop halen, noch dat zij jullie in de netten van dogma's trekken, waarin zich al diegenen verstrikken die niet oprecht zijn tegenover zichzelf of hun geest.
Er is geen mysterie, geen geheim en geen tijdelijke of eeuwige waarheid, die diegenen die hun schepper dienen in hun leven niet ervaren zullen. Ik verhelder het begrip en verlicht de visie van allen die liefhebben. Mijn woorden waren altijd eenvoudig en oprecht, en de leringen van de liefde waren altijd helder voor hen die naar eerlijkheid streefden. Nodig mij uit in jullie harten. Laat mijn geest jullie beslissingen beïnvloeden. Sta toe dat mijn inzichten zacht door jullie bewustzijn stromen. Ik zal jullie geen mysteries tonen, maar de waarheid, die jullie bevrijdt.
Mijn waarnemingsveld stelt zich automatisch in ieder mens in, past zich voor iedere situatie aan en stelt precies de graad van bewustzijn gereed, die voor dit ogenblik vereist is. Volmaaktheid betekent te vertrouwen dat het het bewustzijn aanneemt, dat je op dit ogenblik ter beschikking staat, en te weten dat het precies dat is, wat je voor de vervulling van je doel nodig hebt. Wanneer je dit vertrouwen hebt, weet je je één met je schepper. Je zult alles goed doen, je in je werk verheugen en al degenen geluk brengen, wier ruimte en tijd je deelt. Vertrouw eerst de kleine dingen, en wanneer deze gewoonte groeit, zul je het grotere beeld herkennen.
Wees nu met mij. Laat je hart stil zijn. Laat alles in je bewustzijn zachtjes tot rust komen. Neem tijd voor mij, en ik zal je een nieuwe tijd geven en een nieuwe kunst en manier om met de tijd die je hebt om te gaan. Een dag, die je vrijhoudt? een uur? een paar ogenblikken? Meer dan de lucht behoef je de vereniging met jouw heilige geest. Neem er tijd voor om stil te worden, om bij mij te zijn. Rust uit in het Eeuwige Zijn. Leer de vrede en de zekerheid van de tegenwoordigheid van je schepper kennen, het erfgoed, het geboorterecht, dat je vergeten hebt. Verblijf in een rustige toestand en vertrouw, terwijl ik verfrissend door je zenuwstelsel stroom, je aangenaam geruststel en je begrip verhelder. Ik roep je tot bewustzijn, tot een tijd van geboorte en van ontwaken, tot een tijdperk van ontdekking en van avontuur, maar bovenal roep ik je naar huis, naar huis in jouw Zijn, waar jij en ik één zijn.
Zoals jij bij mij thuis komt, kom ik thuis op de aarde. Mijn vreugde is jouw vreugde. Onze vreugde is volkomen. Het is goed, thuis te zijn. Door jou kom ik niet alleen thuis op aarde, maar op het hele materiële vlak. Door jou maak ik een bewuste thuisplaats in het universum van mijn schepping. Door jou ben ik in de kribbe van de materie geboren, in een Bethlehem van de ruimte, onder een baldakijn van sterren.
Onbekend voor je ligt nog slechts de wijze waarop de overgang zal plaatsvinden. Zal het tijdperk zich zo licht keren als een lente, die zachtjes over het landschap komt? Zullen de maartse winden huilen? Zal er een storm zijn? Of zullen zachte regenstromen de sneeuw van eeuwen in een enkele nacht rustig wegspoelen?
In dit ogenblik belichaam ik mij, houd intocht, ontwaak in allen die liefhebben, sneller nog daar waar gebeden wordt, nog sneller daar waar begrip is. Ik ben reeds onder jullie, in jullie straten en dorpen, op jullie marktpleinen, in jullie huizen, in ieder gezond mens. En dagelijks groeit mijn aanwezigheid. Voor ieder in wie ik in dit uur bewust ontwaakt ben, zijn er tienduizend anderen in wie ik reeds dicht bij de oppervlakte aanwezig ben en op de kleine uiterlijke vonk wacht, die jij misschien geeft, om hun herinnering vrij te maken, hun inzicht te veranderen en hun bewustzijn weer tot Al Wat Is te wenden.
Met ieder jaar dat voorbijgaat vergroot zich de snelheid waarmee mij aankomst voortschrijdt, gedecentraliseerd; vanuit de basis borrelt zij onder het bouwsel van iedere sociale structuur en verheft zich met de vreugde van ieder echt, gelukkig hart. Spoedig zal dat, wat in werkelijkheid en eeuwigheid reeds voltooid is, ook op de aarde en in de tijd gedaan zijn. Terra Christa. Één vaderland. Één familie. Één geest. Één lied.
En het zal geschieden dat de schepper van alle zonnen van de hemel zijn tehuis voor een tijd op de aarde neemt, gekleed in de gewaden van de biologie, bewust in een menselijke familie, scheppend, vierend en alles met zijn Zijn doordringend.
Geloof niet dat je onvoorbereid bent voor deze overgang. Ik zelf heb je voorbereid. In waarheid kan ik hem niet veel langer uitstellen. Al spoedig zullen de hemelen van de Heilige Moeder schudden van het lachen en haar hart zal jubelen. De steden die overblijven zullen het licht van de sterren weerspiegelen, en uit ieder mensenhart zal de Eeuwige Liefde van de Ene weerklinken, die op aarde kwam om de velen te zijn. Christus. Belichaamd. Ontwaakt. De wereld en allen die op haar verblijven door onbegrensde, onmetelijke vreugde omgeven.
Want ik ben de eerste en de laatste, de aanvang en het einde, de schepper van al wat is en van al wat zijn zal. De hele schepping is een zich eeuwig ontplooiend beeld van al hetgeen ik mij voorstel. De sterrenvelden zijn mijn doek, de mensen mijn penseel, de biologie is mijn verf. Het beeld dat ik schep leeft en danst, fonkelt in een veeldimensionale vorm, wanneer ik samen met mijn volk door de levende corridors van de tijd reis. Mijn bewustzijn is het geschenk dat ik alle kinderen, alle vrouwen, de mannen van alle rassen, stammen en naties aanbied, die zich aan een LEVEN VOL LIEFDE willen wijden.
Wanneer ik deze woorden aan je overlaat, heb ik je niet verlaten. Ik ben altijd bij je. Naarmate je je voor de geest van deze woorden opent, zal mijn aanwezigheid in je leven groeien, totdat jij en ik ook in jouw bewustzijn één zijn, zo als wij het in werkelijkheid altijd waren. Ik klop met iedere slag van je hart, ik voel met iedere aanraking van je hand, ween ieder van je tranen, schep je adem. Ik ben nooit ver weg. Verblijf steeds in mijn liefde. Ik ben de enige waarheid en de enige werkelijkheid.
Welkom thuis, mijn mensengeest.
Gelijk om de volgende hoek wacht je een gelukkig kindschap.
www.peterdebruin.net
Uit: Ken Carey, Vision (1985)
Vertaling uit de Duitse uitgave: Peter Azim de Bruin